In het blog van 13 mei kunt u lezen dat ik toen net in het bezit was gekomen van een vacht. Een witte, vrij schone vacht. Ik ben niet zo van het Nederlands schaap, heb daar geen goede ervaringen mee. Ook de bets van Loret gaf harde wol, terwijl die toch gekeurd en met zorg behandeld was.
Ik ben de wol gaan kaarden, een paar keer door de kaardenmolen gaf mooie broodjes. Toen ben ik gaan spinnen en ik was stom verbaasd. Het was zo zacht en het spinnen ging prima. Ik zag het al helemaal voor me. Een lekkere forse draad voor IJslandse mutsen.
Hoe meer broodjes er gesponnen waren, hoe meer plezier ik erin kreeg. Wat een heerlijke vacht. Ik weet niet hoe komt. Het schaap staat bij Koos en Trudie. Ik denk dat zij samen met onze kleindochters, Roos en Lauren , dagelijks dit schaap vertroeteld hebben. Waarschijnlijk super goed eten gehad en een soort gras dat door de maaimachine van Koos een weldaad is. Het zal ook wel een jong schaap zijn, ik heb geen dekharen gezien.
Toen ben ik gaan verven en ik kon gewoon niet stoppen. De kleuren werden fris en fruitig en de wol blijft zacht..........zo zacht!
13 strengen in 13 kleuren
De eerste IJslandse muts is gebreid, paars met geel. De groene is van de wol van de bets van Loret
Ik ben helemaal blij en tevreden. En... heb nog 4 broodjes!
Vandaag kwam deze krant en samen met Lieneke sta ik erin.
