Vanmorgen naar de Amsterdamse Steek voor de cursus Historisch Breien.
Deze keer hadden wij 2 gast-docenten, een van 83 en een van 25.
De tante van een klasgenoot , Jennie Voskuil, kwam ons vertellen over haar handwerkakte die zij gevolgd had en zij had alle proeven bij zich. Zij heeft akte K ( nuttig ) en U ( fraai ) gedaan.Wat een weelde om haar haar proeven te kunnen zien.
Deze sokjes zijn gebreid naar aanleiding van de geboorte van prins Albert van Monaco, Grace Kelly had heel revolutionair geel als '' babykleur '' gekozen.
Jennie vertelde ons over haar opleiding en hoe zij ertoe gekomen was. Wij gingen terug in de tijd waarin " zuinigheid en vlijt " hoog in het vaandel stond. Vooral die tijd waarin de schaarste van materialen ervoor zorgde dat iedereen heel creatief om moest gaan met garens en lappen.
Dit zijn allemaal steken proeven, op de kaartjes staat precies wat zij gedaan heeft.
Een kruikenzak en ''inktlappen'' om de kroontjespen af te kunnen vegen.
Jennie vertelde dat zij geluk had gehad op te groeien in een gezin waarin de textiele handvaardigheid ruimschoots aanwezig was. Wat een verschil met nu.
Delen van sokken, vooral de boordjes zijn zo mooi.
Ik kom zelf ook uit een "textiel-gezin". Tante kwam 1 x per week naaien en verstellen. Mijn moeder zat in haar vrije tijd te breien. Later kon zij zich het permitteren om te borduren, dat was namelijk luxe.
Mijn opa was kleermaker, mijn oma hielp hem altijd.
De tenen en hielen van de sokken
Maar Jennie liet zien hoe zij alle proeven gemaakt had. Hoe sumier de opdrachten waren en zij zelf alles moest uitzoeken. Nu hebben alle breisteken mooie namen en staat alles op internet, toen zochten zij zelf alles uit.
Zij moest ook experimenteren met kleuren. Sommige werken lijken op de bohusmethode.
Ook het stopwerk, alles met een precisie waar je erg goede ogen voor moest hebben.
Stopwerk van gebreide werk en stopwerk van hele fijne geweven stoffen.
Dit is een proeflap van Jennie en van de moeder van Rita.
Ik sla een belangrijk deel over want voordat Jennie begon vertelde Rita over haar verzameling, grotendeels gemaakt door haar moeder. Prachtig werk, wat een geduld. Ik word altijd heel rustig van breien en borduren. Ik hoop dat deze maaksters datzelfde gevoel kregen.
Aan het einde kreeg Nienke Jelles het woord en wij kregen stoples. Voor uit pure noodzaak ontstaan, zij vond dat haar sokken te snel sleten en gaten vertoonden. Je kunt stoppen en stoppen, Nienkes manier is niet alleen mooi maar ook heel doelmatig.
Wij gingen zelf aan de slag, ik vind mijn resultaat niet passen bij al dit moois............
En dit was nog niet alles...... een tijdje geleden had ik vlas gesponnen en dat verloot onder mijn medecursisten. Margreet had gewonnen en ik kreeg daarom dit boek van haar.
Wat een ochtend, wat een bofkont, wat een heerlijkheid dat ik dat allemaal mag aanhoren.
