Jaren geleden was mijn dochter zwanger van eerste kind en in een avond vol van tranen heb ik van mijn aller mooiste sokkenwolletje een paar baby-sokjes gebreid.
Hij heeft ze aangehad, daar heb ik natuurlijk wel op gelet.
Gisteren is mijn schoondochter bevallen van een prachtige zoon, iedere keer is een geboorte weer een wonder. Natuurlijk wachten totdat ik er naar toe kon. Nieuwsgierig? Nou nee, meer dankbaar dat het weer goed gelopen is en moeder en zoon rustig kunnen bijkomen.
Toen ik niet alleen mijn lieve schoondochter in bed zag liggen , maar ook mijn schattig klein hoopje kleinzoon, zag ik dat hij handgebreide sokjes aanhad, de sokjes die ik jaren geleden huilend gemaakt heb voor mijn 1e kleinzoon.
Wat mooi,............................... maar nu het simpele verhaal van een echte kraamverzorgende. " Ja, dat zijn ideale sokjes , ze blijven tenminste aanzitten. Die sokjes die je nu kunt kopen zijn zo weer uit en dan krijgen de baby's koude voeten. Maar ja, je kunt ze niet meer krijgen, wie breit er nu nog babysokjes? "
Wat kan het leven toch verschrikkelijk mooi zijn.
