KamerKramen op de Apollolaan 34 te Waddinveen

Op 28 september 2019 is er weer een
                                      KamerKramen op de Zolder van Cobus. 
                                                             Van 10- 16 uur , Apollolaan 34 te Waddinxveen





Wij zijn er met natuurlijk de prachtige brocante van Coby en met mijn ''Draad van Kaat''



Omdat ik aan een nieuw project ga beginnen komen er prachtige aanbiedingen:












Mijn sjaals van handgeverfde en handgesponnen wol mogen weg voor € 10,-

















Mijn handgesponnen wol mag weg voor € 7,50 per 100 gram

Nou, wat willen jullie nog meer. 

Ja, natuurlijk mijn andere wolletjes: Voor € 10,- per ons :  40 % merino , 60 % alpaca

 De kletsgrage familie inclusief beer komt ook mee.












Hoop jullie allemaal te zien!!!!!!!

Want deze trui gaat ook mee. 

Breiclub in Alphen aan de Rijn deel 2

Zoals ik al eerder geblogd heb ga ik tegenwoordig op woensdagmorgen naar het Schoutenhuis in Alphen. 

Daar komt de een breiclub  bij elkaar en onder het genot van heerlijke koffie/thee/sap breien wij wat af...... en kletsen/lachen/overleggen wij natuurlijk. 

De club is aangemeld bij het Ouderenfonds voor eventuele donaties, reclame etc. 

In ruil maken wij mutsjes voor de flesjes van Innocent die jullie wel kennen van de restauraties bij de NS.

Het is een club voor iedereen, of je nu een dag breit of 50 jaar,  dat maakt niet uit. 

P. S. rechts zien jullie de pompoenen voor de mutsjes die ik vanavond gemaakt heb.

Als je vragen hebt over patronen, garens. breinaalden, je kunt voor alles bij ons terecht.

Volgende week, tijdens de jaarmarkt in Alphen zijn wij aanwezig in het Schoutenhuis en iedereen is welkom.

Op woensdag 2 oktober  2019 is de 1e Openbare Les in het gebouw 

               De Josef
               Hoflaan 3
               Alphen aan de Rijn
                Tijd: 10.30-12.00

U kunt komen met vragen, U kunt een voorbeeldje breien en ik zal een klein verhaal vertellen over de historie van het breien en wat breirollen meenemen. 

Stof tot Nadenken, Wevershuis Leiden

Het is klein , maar fijn.

Een tentoonstelling die voor het grootste gedeelte helemaal mijn ding is.

Prachtig.

De foto's zijn dus ook duidelijk van die werken die mij aanspreken.

Niet allemaal, want er lag een textielboek. Prachtig gemaakt.

Er liggen handschoentjes naast om ze te kunnen bekijken.

Maar de foto wil alleen onderste boven op mijn blog en dat ga ik niet doen

Kousen, kousen en nog eens kousen in het TRC te Leiden

Vandaag is de tentoonstelling van het TRC over kousen ( van de hele wereld ) en de Texelse kous geopend.

Amber Butchart gaf een lezing over '' de man en de kous " en wat ik niet wist was het feit dat:





Een paar eeuwen geleden waren de benen van de man heel belangrijk om te laten zien, vooral gehuld in de meest mooie en duurzame kous.
















Ze had er prachtige foto's over , ook uit het depot van het V&A uit London. Sprakeloos hingen wij een uur aan haar lippen.








Een beeldschone dame die zo mooi en verstaanbaar Engels sprak. Daarna konden wij even op adem komen en opende zij de tentoonstelling.







Het Textile Research Centre is een klein museum op de Hoge Woerd in Leiden. Het is een museum waar je ( historisch ) textiel kunt bekijken en onderzoeken.  Een ideale plek voor studenten van modeacademies of andere disciplines op textiel gebied.












Het is een prachtige en vooral ook leerzame tentoonstelling geworden die ik iedereen aanraad.












Ik ben een van de vele breisters
voor deze tentoonstelling














Bovenaan hangt de ''hielenslang"




P.S. lees ook maar de blog van Wol& Co

Volgend jaar naar Estland met Blomsterstuga

Jaaaaaa, volgend jaar september ga ik naar Estland. Dat wil ik al zo lang omdat daar de textiele werkvormen op een heel hoog niveau staan. Volgend jaar , de 1e week van september ben ik er.

Ik wil dat heel graag zien, waar het kan voelen en misschien ook wel thuis gaan maken. Maar ik denk niet dat ik datzelfde niveau kan bereiken.









Loret is er net geweest en het broodje breien van september ging daarover. Ze liet wanten en banden zien.
De banden waren waarschijnlijk geweven met kaartjes, alhoewel de dunne band ook wel op een inkleloom geweven kan zijn. Ik ga even mijn aantekeningen van Marijke van Epen bekijken en dan kom ik er wel achter. Marijke van Epen was DE BANDENWEEFSTER. En zij had een gave om de techniek heel goed te kunnen overbrengen.







De wanten waren deels handgebreid , deels door de machine gebreid. Als ik kijk hoeveel uur er in de wanten van Arne en Carlos zijn gaan zitten, dan zijn de uren in deze wanten veel meer en zijn ze eigenlijk onbetaalbaar geworden. Wat de mensen niet realiseren is het feit dat ze bij het dragen echt geen koude handen zullen hebben. En ik weet niet of de fabrieksgebreide en de handgebreide dezelfde kwaliteit hebben.

Als breiopdracht moesten wij een patroon maken van een zelf uitgezocht object. Ik had een kindersokje met ingebreid ( de estse manier) patroon. Als ik de tijd heb ga ik het maken.